من از گردان تخریب لشگر به گردان اونها مامور شده بودم برای باز کردن معبر در شب عملیات کربلای 5 (شلمچه) که گردان اونها رو از میدان مین عبور بدم یه هفته قبل از عملیات باهاش آشنا شده بودم بچه ای بود درشت اندام ، شوخ ، وکمی مغرورو بعضی وقتها کمی بد دهن (چون تو شوش بزرگ شده بود)خلاصه لاتی بود برا خودش خیلی از بچه های گردان از این رفتارهاش شاکی بودن و به چشم یه بچه پرو بهش نگاه می کردن . همه رو دست می انداخت تو پوتین بچه ها مارمولک و جونورای جوروواجور می انداخت یا وقتی خواب بودن آب روی شلوارشون ورختخوابشون می ریخت نماز شب خونا رو مسخره میکرد و دست می انداخت خلاصه خیلی شر بود... هنوز بچن ساعت قبل عملیات همه داشتن تو چادر دعای کمیل می خوندن مختار روی یه تپه کوچیک نشسته بود داشت صدای خر و گاو و مرغ و خروس در می آورد و قهقهه می زد .فریاد می زد خدایا ما خرتیم اگه میگی نه و (عرعر) می کرد (همیشه کارش بود) به فرمانده دسته شون گفتم بابا اینو کمی نصیحت کن این آبروی گردانتونو می بره اشک توی چشاش پر شد بهم گفت اشتباه نکن مخلص تر از این من در تمام گردان ندیدم گفتم چرا ؟ گفت قصه موسی و شبان رو شنیدی گفتم آره گفت این همون شبان قصه ست این سیمش به بالا وصله اینطوریه عبادت این تعریف کرد گفت چند وقت پیش یک نفر ناشناس شب تمام لباس ها و جوراب های کل گروهان مارو می شست صبح بلند می شدیم می دیدیم همه لباسها تمیزه همه به همدیگه شک می کردن که کی این کار و میکنه یه شب من کمین کردم دیدم مختار این کارو میکنه اگه بدونی من چه چیزایی از این آدم دیدم... خلاصه گذشت تا موقع عملیات من و یکی از بچه های تخریب رفتیم تو میدان مین که معبر بزنیم کل گردان هم که نزدیک به 400 نفر می شدند پشت سر ما بیرون میدان مین رو زمین دراز کشیده بودند که معبرو باز کنیم و اونا بزند به خط دشمن آخرین مین ها رو که خنثی کردیم کمین دشمن مارو دید و لو رفتیم عراقی ها منور زدند و همه جا مثل روز روشن شد و شروع کردن به تیر باران ما یک دوشکا ودو تا تیر بار گرینوف مارو بستن به رگبار با تیر های رسام و با تمام قوا توپخانه دشمن و خمپاره چی ها آتیش می ریختن رو ما و ما هنوز سیم خاردارها رو قطع نکرده بودیم که نیروهای گردان بتوانند عبور کنند و حمله کنندآنقدر حجم آتش زیاد بود که نمی شد حرکتی کرد چند نفر از بچه ها در حال خوابیده تیر خوردند